Lange Vingertaart

Lange Vingertaart met frambozen op een Grindley Homeland cakeschaalIs het zelfgemaakt? Nee, zelf gebouwd. Deze lange vingertaart met chipolatapudding is makkelijk en lekker. Daarom…

Ik experimenteer. Ik slaag. Ik faal. Ik probeer opnieuw. Om de blog te halen moet een recept “blogwaardig” zijn. Dat wil zeggen het recept moet goed genoeg zijn om met jou te delen. Ik kook met verse producten en basis-ingrediënten. Ik vermijd daar waar mogelijk pakjes en zakjes. 

En toen…Toen moest ik denken aan deze lange vingertaart. Lange vingers gedoopt in yoghurtdrink, gestapeld tussen lagen luchtige chipolatapudding. Laagje voor laagje opbouwen, koelen en je bent klaar. Het is niet bijzonder. Het is niet ingewikkeld. Het is makkelijk. Het is fenomenaal. Het komt uit pakjes, maar ik wil het je niet onthouden.

Guilty pleasure

Deze lange vingertaart was vroeger één van de favorieten van mijn moeder. Het gebeurde vaak dat er ineens een familielid, kennis of bekende belde, dat ze in de buurt waren en even langs kwamen. Vaak belden ze ook niet. Dat was niet nodig. Je deur staat altijd open voor je mensen, zegt de Arubaan. Op visite gaan bij een Arubaan is niet alleen even binnenkomen, koffie drinken en weer gaan. Nee, dat gaat gepaard met eten. Alles wordt uit de kast gehaald om de visite gastvrij te ontvangen. Wanneer je regelmatig spontaan gasten ontvangt, dan moet je ook in staat zijn om snel iets lekkers in elkaar te zetten.

Bij ons thuis werd dan geregeld deze lange vingertaart gebouwd.  Steeds stonden mijn zusje en ik  dan binnen de kortste keren in de keuken bij mijn moeder om te “helpen”. De koekjes in de yoghurtdrink dopen en de koekjeslagen maken, dat was onze klus. Dat vonden we leuk. We lieten af en toe per ongeluk (expres), de lange vingers net iets te lang drijven. De koekjes worden dan te zompig en kunnen niet meer voor de taart gebruikt worden. Het was een guilty pleasure waar mijn zusje en ik beiden aan toegaven. Het was mysterieus, maar er waren desondanks altijd genoeg lange vingers in huis om de taart af te maken. 

Nu ik zelf moeder ben, weet ik dat mijn moeder ons wel door had. Ik vermoed, dat ze voor de zekerheid altijd een extra pakje lange vingers kocht om er zeker van te zijn dat de taart wel af zou komen. Dat doe ik nu ook voor dochterlief als ik een lange vingertaart maak.

Genieten maar!

Wil je reageren of heb je vragen? Dat kan hier.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.