Jezus Lijdensweg

Vandaag is het Goede Vrijdag. Ik deel vandaag geen recept. Ik deel vandaag met jou een belangrijk deel van mezelf. Ik deel vandaag met jou een stuk van mijn geloof en een stuk van mijn traditie. Ik deel met jou vandaag datgene wat mij vormt en maakt. Dat is mijn geloof en mijn liefde voor Jezus. De mens wiens voorbeeld ik naleef. Ik geloof in de wereld die Jezus wilde brengen op aarde. Een wereld waarin iedereen waardevol is. Een wereld waar plek is voor iedereen. Een wereld waar liefde en vreugde haat en verdriet overschaduwen. Een wereld waarin geloof, hoop en liefde centraal staan.

Dat is de boodschap van Jezus, die mij tot in mijn haarvaten aanspreekt. Deze boodschap geeft mij houvast en richting in een wereld die ik niet altijd begrijp, in een wereld die niet volmaakt is, in een wereld waarin wij mensen elkaar te veel kwaad aandoen en in een wereld waarin ik steeds geconfronteerd wordt met mijn eigen onvolkomenheden.

Maar tegelijkertijd zie ik in deze zelfde wereld mensen die zich belangeloos inzetten voor hun medemens. Ik zie mensen die voor elkaar opkomen. Ik zie mensen die met elkaar delen. Ik zie mensen die geloven in het goede van de mens. Tegelijkertijd zie ik mensen die zoekend zijn en verdwaald zijn. Mensen die wanhopig zijn. Mensen die zoekend zijn en niet weten wat ze zoeken.

Net zoals Maria Magdalena in de klassieker Jesus Christ Superstar worstel ik in deze moderne wereld met mijn geloof, maar het is een liefde die niet wegebt. Ik weet niet goed hoe ik altijd van hem moet houden.  Soms ben ik boos op God. Soms kan ik niet begrijpen waarom slechte dingen goede mensen moet overkomen. Waarom doet hij niks. Waarom grijpt hij niet in, zoals toen in Egypte.  Soms voel ik mezelf waardeloos en niet waardig. Dan denk ik aan Jezus. Hij was bereid om te sterven en de zonden van de wereld op zich te nemen. Die daad van onvoorwaardelijke liefde raakt mij tot in mijn ziel. Ik ervaar die liefde dan zo echt en zo intens. Die liefde die zo groot was, dat hij een verschrikkelijke dood aanvaardde, om voor de mensheid, voor mij en ook voor jou, verlossing te brengen. Wat betekent die verlossing dan? Die verlossing betekent voor mij alles, want dat geeft mij vrede. Dat geeft mij rust. Hoe onvolmaakt ik ook ben als mens, ik heb bestaansrecht. Ik mag er zijn. Zoals ik ben. Zoals ook jij er mag zijn. Zoals jij bent. 

Op Goede Vrijdag sta ik stil bij dit enorme offer dat Jezus opbracht. Christenen over de hele wereld herdenken zijn dood en zijn lijden. In de Katholieke traditie doen we dit door de Lijdensweg te herdenken met de vijftien stappen van Jezus dood. We noemen dit de 15 staties. 

Op Witte Donderdag viert Jezus samen met zijn vrienden het laatste avondmaal. Zijn vriend Judas verraadt hem. Jezus wordt gevangen genomen en naar de hogepriesters gebracht. De hogepriesters durfden het niet aan het recht zelf in handen te nemen. Ze stuurden Jezus naar de Romeinse heerser Pilatus. Pilatus vindt geen schuld bij Jezus. Hij heeft geen wetten overtreden, maar het volk wil Jezus dood. Pilatus wil geen onrust in de stad die nu vol met mensen is. Nee, Pilatus veroordeelt Jezus tot de dood aan het kruis (1). Jezus wordt gegeseld en bespot. Zijn weg naar de berg Golgotha begint.  Op die berg zal het vonnis worden voltrokken.

Jezus neemt zijn kruis op (2). Het kruis is zwaar. Jezus is verzwakt door de mishandelingen die hij tijdens zijn gevangenschap doorstaan heeft. Jezus valt (3). Hij krabbelt op. Het gewicht van het kruis weegt zwaar op zijn schouders. Net zoals een paar dagen geleden de hele stad was uitgelopen om hem te begroeten als een koning, staan ze nu langs de kant van de weg om te kijken naar zijn lijden. Ze bespotten hem. Het is luid. Hij ziet vele gezichten. De vele ogen kijken hem aan vol walging, verwijt en medelijden. Dan ineens kijkt hij in bekende ogen. Het zijn de ogen van zijn moeder Maria (4). Het verdriet in haar ogen is intens. Hij voelt de krachten uit zijn lichaam glijden. De soldaten die Hem naar het kruis begeleiden zien het. “He, Jij daar!”, riepen de soldaten naar een toekijker. Het is Simon van Cyrene. “Kom hier. Help hem met zijn kruis”. Simon aarzelt. Ik heb andere dingen te doen. De soldaat neemt geen nee als antwoord. Simon draagt het kruis van Jezus (5). Jezus loopt dicht bij Simon. Simon is sterk. Jezus strompelt.

Dan ziet Jezus Veronica. (6) Veronica heeft een witte linnen doek in haar handen. Ze rent op hem af. De soldaten proberen haar tegen te houden, maar ze heeft alleen oog voor Jezus. Ze streelt zijn haar en met het linnen doek maakt zij zijn bebloede gezicht schoon. Jezus valt voor de tweede keer (7). Hij klaagt niet. Terwijl hij daar op de grond ligt, ziet hij dat Veronica terugkeert bij de vrouwen. Ze huilen en wenen voor hem. Ze betreuren zijn verdriet. Hij richt op. Hij troost de vrouwen (8). “Huil niet om mij”, zegt hij. “Huil om jezelf, huil om je kinderen, huil om het leed in de wereld”. De soldaten prikken in zijn rug. “Doorlopen Jij!”. Jezus valt weer (9). De weg naar de top van de berg is steil en zwaar. 

Ze komen aan bij het kruis. Jezus kijkt om. Hij ziet in de verte de stad liggen. Simon stapt naar achteren en verdwijnt in de menigte die zich op een afstand van de plek van de kruisiging hebben verzameld. Er lagen drie kruizen op de grond. De soldaten nemen Jezus kleren af (10). Ook deze schaamte van naaktheid werd hem niet bespaard. Ze lieten hem alleen zijn lendedoek om. Zijn kleed was waardevol. De soldaten dobbelden om zijn kleren en verdeelden die onder elkaar. De tijd is gekomen. De soldaten leggen Jezus op het kruis. Hij ondergaat zijn lot als een onschuldig lam. Hij stribbelt niet tegen. Met lange spijkers worden zijn handen en voeten aan het kruis genageld (11). Hij schreeuwt het uit van de pijn. Het is ondraaglijk. Een soldaat komt aanlopen met een houten bord. INRI staat op het bord.  INRI is de afkorting van Iesus Nazarenus, Rex Iudaeorum. In het Nederlands vertaald staat dat voor Jezus van Nazareth, de koning van de Joden. Het kruis wordt opgeheven.

Jezus heeft dorst. De soldaten prikken een spons aan speer. Ze deppen de spons in zure wijn en bevochtigen daarmee zijn lippen. Het was te veel. Wanhopig heft Jezus zijn hoofd. Hij roept: “Eli, Eli, Lama Sabachtani, mijn God, mijn God, waarom heb je mij verlaten?”. Op dat moment werd de zon zwart en viel er duisternis. “Het is volbracht”, fluistert hij. Hij blaast zijn laatste adem uit. Jezus sterft.(12).

Jozef van Arimathea heeft nog een leeg graf. Samen met de vrouwen uit het gevolg van Jezus haalt Jozef Jezus van het kruis. (13) Maria, Jezus moeder, zit aan de voet van het kruis. Ze zwijgt. Deze pijn. De pijn van het verliezen van je kind is haar te zwaar. Zijn levensloze lichaam wordt in haar armen gelegd. Ze streelt zijn hoofd en wiegt hem in haar armen. Jezus lichaam wordt in doeken gewikkeld. Zijn lichaam wordt naar het graf gedragen en in het graf gelegd. (14)….

Maar dat is niet het eind van het verhaal…er is geloof. Er is liefde. Er is hoop. Er komt een komt een Pasen.